)ای انسان) آیا گمان می کنی که موجودی خرد و بی مقداری/و حال آن که (راز) جهان عظیمتری در کتاب روح تو مندرج است./درد تو از خود توست ولی نمی دانی/و دوای تو نیز در خود توست ولی نمی بینی/و تو آن کتاب مبینی هستی که/به یاری حروف اندک آن، راز های عظیمی آشکار می شود.